این یادداشت 10 ماه پیش نوشته شده است .
20 اندی روزگذشت از گوشی نداشتنم و اتفاق خاصی نیفتاد!
راستش فکر نمیکنم چیز خاصی را از دست داده باشم!
(البته اگر کلا چیز خاصی وجود داشته باشد!بُعد فلسفیم میفرماد)این چند روز چند تا کتاب درسی و غیر درسی تموم کردم چندتایی فیلم خوب دیدم ذهنم به شدت اروم تر بود!و فقط اگه چند روز دیگه مقاومت میکردم احتمالا پوستمم لطیف تر میشد البته خب با خیلی از دوستام ارتباطم قطع شد و یا خیلی خیلی کم تر و به سختی میتونستم قرار بذارم با اینکه شاید 500 متر از هم تو دانشکده فاصله داشتیم
اما سوال مهم و شخصی که هر کدوم باید به خودمون جواب بدیم اینه که ;کدام بیشتر اهمیت داره؟ و آیا آدم باید با شبکه ی اجتماعیش مدام در ارتباط (always in touch) باشه؟
البته خب یه چیزایی هم از دست دادم
مثلا نوت هایی که این مدت دستی نوشتم رو بعیده بتونم یه ماه دیگه بخونم بس که خوش خطم! وبعضی مناظری که واقعا دوست داشتم عکاسی کنم خیلی از برنامه ها و کنفرانس ها رو از دست دادم و .
ولی چیزی که مهمه اینه که با پوست و گوشت فهمیدم
#مدرنیته چیزهای رو به ما تحمیل کرده که این حد از استفاده ی ما از اون ها واقعا جواب دادن به نیاز های کاذبیه که برامون به وجود اومده و خب خلوت چیز مهمیه در رشد و تکامل ادمی، که تلفن همراه اون رو کاملا خورده مگه اینکه ادم بتونه به خودش و ابزارش مسلط باشه!
پ.ن1:نرم افزار quality time رو برای آنالیز زمان استفاده از گوشی نصب کنید . فوق العاده موثر و جالبه!
پ.ن2: درباره ی خیانت فضاهایی مثل اینستاگرام به کسایی که استعادا نوشتن عکاسی یا تولید محتوا دارند یادم بندازید صحبت کنم
درباره این سایت